jump to navigation

Καλή ανάπαυση Πέτρο, αδερφέ μου 30 Απριλίου, 2022

Posted by expaganus in Μουσική, Uncategorized.
Tags: , , , , , , , , , , ,
add a comment

Μου είναι δύσκολο να γράφω για τον Πέτρο, που δεν τον γνώρισα ποτέ, κι όμως τον νιώθω αδερφό… Χρόνια τώρα ήθελα να γράψω έναν μικρό επικήδειο, για το ξαφνικό φευγιό του στις 14 Απριλίου του 2010. Πάντα κάτι συνέβαινε και μια το ανέβαλα επειδή μου ήταν δύσκολο, μια δεν προλάβαινα να τον γράψω πριν τελειώσει ο Απρίλιος. Φέτος ήρθε η ώρα.

Ο Πέτρος, ή Petrus T Ratajczyk, γνωστός ως Peter Steele, ήταν τραγουδοποιός, μπασίστας και τραγουδιστής των Type 0 Negative και των Carnivore. Ήταν δυο μέτρα παλικάρι, για την ακρίβεια ήταν δυο μέτρα και τρία εκατοστά. Έκανε μεγάλη εντύπωση με το ύψος του, το έντονο πρόσωπο όπου ξεχώριζαν τα μάτια του και τα πολύ μακριά μαύρα μαλλιά του. Ήταν η φαντασίωση πολλών γυναικών, άρεσε και σε φίλες μου. Αλλά όπως διαπίστωσε, μετά τη γυμνή φωτογράφιση που έκανε το 2000 για το Playgirl για ν’ αρέσει σε γυναίκες που θα τον έβλεπαν εκεί, ήταν πολλοί οι άντρες που έρχονταν με το περιοδικό για να τους υπογράψει τις φωτογραφίες.

Ο Πέτρος είχε χαρακτηριστική μπάσα φωνή, ήταν τρομερός μπασίστας κι έγραψε τραγούδια όπως αυτό. Τραγούδια όπου αποκαλύπτει γυμνή την ψυχή του.

Πολλοί τον ξέρουν από τραγούδια όπως το My girlfriend’s girlfriend, το Black No1, το Everything dies και διασκευές.

Ο Πέτρος μεγάλωσε σε μια οικογένεια με πέντε αδελφές και γονείς με διαφορετικά θρησκεύματα – πατέρς χριστιανός Ορθόδοξος, μητέρα Καθολική. Τρελαινόταν να κάνει φάρσες στις αδελφές του κι είχε αδυναμία στη μητέρα του, στο υπόγειο της οποίας έμενε μέχρι το θάνατό του. Είχε δηλώσει πολύ δειλός για να πάει στον τάφο του πατέρα του όταν αυτός πέθανε. Του πήρε κάμποσα χρόνια να πάει τελικά… Αγαπούσε πολύ τις γάτες, είχε πολλές κι έγραψε τραγούδι για μια γάτα της οικογένειας, που πέθανε. Στράφηκε στον αθεϊσμό από μικρός και το εκδήλωσε στο καθολικό σχολείο όπου φοιτούσε. Τον ρώτησαν «τι θα κόψεις για τη Σαρακοστή;» Κι αυτός απάντησε «το Χριστό». Και τα επόμενα χρόνια απέδειξε ότι το εννοούσε, μάλιστα με το τραγούδι του Christian Woman που πολλοί χαρακτήρισαν βλάσφημο.

Ο Πέτρος ήταν άνθρωπος με ανασφάλειες και πάθη. Θα έλεγε κανείς ότι ένας τέτοιος γίγαντας δεν είχε κάτι να φοβηθεί, κι όμως αυτός πάθαινε τρακ και δεν μπορούσε να βγει στη σκηνή αν δεν έπινε πρώτα. Ούτε να παραμείνει στη σκηνή μπορούσε, αν δεν εξακολουθούσε να πίνει το αγαπημένο του κόκκινο κρασί. Τον έχω δει σε βίντεο σε συναυλία με τους Carnivore, να παθαίνει κρίση επί σκηνής και να κυλιέται χάμω. Έχει δηλώσει ότι έπασχε από διπολική διαταραχή, πάθαινε καταθλιπτικά επεισόδια κι έπαιρνε φάρμακα γι’ αυτό. Το 1989 έκοψε τις φλέβες του για να αυτοκτονήσει από ερωτική απογοήτευση. Χρήστης κοκαΐνης από τα 35 του, παραδέχτηκε δημόσια την κοκαϊνομανία του και τον αλκοολισμό του, αλλά και τη σχέση του με «το μεγαλύτερο ναρκωτικό» όπως είπε, τις γυναίκες. Βέβαια ούτε οι γυναίκες, ούτε και οι άντρες είναι ναρκωτικά, αλλά μπορείς να τους χρησιμοποιήσεις σαν ναρκωτικά, κάποιες και κάποιοι το επιδιώκουν κιόλας να τους βλέπεις έτσι. Κι από αυτό το «ναρκωτικό» ο Πέτρος είχε πάρει πολύ μεγάλες δόσεις.

Ο Πέτρος παντρεύτηκε κάποτε, σε γάμο που κράτησε ένα μήνα. Είχε και για δέκα χρόνια σχέση με μάγισσα, που εξασκούσε τη Wicca. Όποιος ξέρει τι ζημιά προκαλεί η επαφή με άτομο μπερδεμένο με το δαιμονικό κόσμο, πόσο σου δυναμώνει τα πάθη και κάθε ψυχολογικό πρόβλημα και πόση ταραχή και σύγχυση δημιουργεί, ακόμα κι αν δεν σε έχει φέρει κοντά του με μαγεία, ακόμα κι αν εσύ ο ίδιος δεν συμμετέχεις στις πρακτικές του, καταλαβαίνει τι εννοώ. Και αν σε βάζει σε κίνδυνο η επαφή με τέτοιο άτομο μια φορά, φανταστείτε να το έχεις δίπλα σου τόσα χρόνια… Η σχέση έληξε επεισοδιακά: Το 2005 την έπιασε να τον απατά κι επιτέθηκε στον αντίζηλό του, με αποτέλεσμα να μπει στη φυλακή και να νοσηλευθεί σε ψυχιατρείο.

Πριν τον ξαφνικό του θάνατο στα 48 του χρόνια, ο Πέτρος είχε ισορροπήσει, είχε στραφεί στο Θεό και δήλωνε Ρωμαιοκαθολικός. Ετοιμαζόταν να γράψει καινούργια τραγούδια και είχε πει ότι σκόπευε να αρραβωνιαστεί, δεν πρόλαβε όμως. Είχε κόψει για καλά την κοκαΐνη, ενώ με το αλκοόλ δυσκολεύτηκε περισσότερο. Για να σταματήσει να πίνει, έκανε στα χέρια του τατουάζ το Α και το Ω, από το «Εγώ είμαι το Α και το Ω», τα λόγια του Χριστού στην Αποκάλυψη Ιωάννου. Έτσι, είχε πει σε συνέντευξη, κάθε φορά που πήγαινε να πιει, έβλεπε τα τατουάζ που του έφερναν στο νου τον Χριστό και σταματούσε. Αυτή του η ιδέα και η πραγματοποίησή της με συγκίνησαν πολύ, πάρα πολύ.

Ως αιτία θανάτου αναφέρθηκε καρδιακή πάθηση, που έχουν συχνά οι χρήστες κοκαΐνης ακόμα κι αν τη σταματήσουν. Ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξη ότι λόγω της κοκαΐνης και του αλκοόλ είχε προβλήματα και με την καρδιά, και με το συκώτι του. Αργότερα αναφέρθηκε ως αιτία θανάτου η εκκολπωματίτιδα. Όποια κι αν ήταν η φυσική αιτία, το θάνατο τον ορίζει ο Θεός… Και αν σε πολλούς φάνηκε βαρύ ένας τόσο ταλαντούχος άνθρωπος να φεύγει τόσο νωρίς, εγώ πιστεύω ότι τότε ήταν η ώρα του. Πιστεύω ότι ο Θεός έκρινε ότι ο Πέτρος είχε βασανιστεί αρκετά στη ζωή του, είχε αποκτήσει πραγματική μετάνοια, είχε πολεμήσει πολύ τα πάθη του και ήταν πια έτοιμος να φύγει για εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος, ούτε λύπη, ούτε στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος. Σίγουρα όλοι θέλαμε να γράψει κι άλλα ωραία τραγούδια και να ζήσει ήρεμος, ίσως και να τον δούμε με την καλή κοπέλα που έλεγε ότι είχε βρει, όμως αν έμενε περισσότερο, μπορεί να έχανε αυτό που είχε κερδίσει με τόσο σκληρή προσπάθεια. Έζησε ταραγμένος, αυτοκαταστροφικός, άθεος, έφυγε ήρεμος, μαχητής και χριστιανός. Έφυγε σαν εργάτης της 12ης ώρας… Μην πει κανείς καμιά βλακεία ότι ήταν ρωμαιοκαθολικός, άρα αιρετικός, άρα δεν σώθηκε κ.τ.λ…. Αυτό το χριστιανισμό γνώρισε από μικρός και σε αυτόν γύρισε, και τον Χριστό τον αγάπησε κι αγωνίστηκε για να μπει σε τάξη για χάρη Του. Αυτό έχει σημασία, αυτό εκτιμά ο Χριστός, δεν είναι όλοι φτιαγμένοι για ν’ ασχολούνται με θεολογία και δογματικά ζητήματα… Η Ορθοδοξία δεν είναι ο μόνος δρόμος σωτηρίας, είναι ο μόνος ΑΣΦΑΛΗΣ δρόμος σωτηρίας – αν τον ακολουθήσουμε σωστά… Το ποιος θα σωθεί και ποιος όχι, είναι δουλειά του Θεού.

Αιωνία σου η μνήμη Πέτρο, αδερφέ μου. Σου εύχομαι καλή ανάπαυση, έχοντας τη σιγουριά ότι τη βρήκες.

Υ.Γ. Ο Πέτρος είχε κατηγορηθεί ως ρατσιστής από οπαδούς της πολιτικής ορθότητας, ειδικά με το τραγούδι I like goils. Ως διάσημο πρόσωπο που τραβούσε την προσοχή, είχε προσελκύσει και διαταραγμένα άτομα, και ως άντρας που πήγαινε με πολλές γυναίκες και είχε ψυχική πάθηση και εξαρτήσεις που θόλωναν την κρίση του, ήρθε κοντά σε περισσότερα τέτοια άτομα, απ’ όσο ένας μονογαμικός που προσέχει με ποιαν σχετίζεται… Μετά το θάνατό του, μια τέτοια διαταραγμένη θαυμάστρια που είχε σύντομη σχέση μαζί του άρχισε να διαδίδει φήμες γι’ αυτόν, ότι βασάνιζε ζώα, ήταν παιδόφιλος και άλλα διάφορα, χωρίς καμιά απόδειξη. Η οικογένειά του έφτιαξε ειδικό μπλογκ για να αντιμετωπίσει την κατάσταση, εδώ: https://fortheloveofpetesteele.blogspot.com

Στο καλό Τζίμη… 20 Ιανουαρίου, 2018

Posted by expaganus in Επικαιρότητα, Μουσική, Τέχνη, Uncategorized.
Tags: , , , , , , , , , , , , , , , , ,
add a comment
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Τελικά, ο Τζίμης είχε πνευματικό, και μάλιστα για καιρό, όπως βλέπουμε εδώ https://www.ogdoo.gr/prosopa/dilwseis/o-pnevmatikos-tou-tzimi-panoysi-eksomologeitai
Έφυγε κι ο Τζίμης ο Πανούσης, ο Τζιμάκος του «Ναγκασάκι» και του «Κάγκελα παντού», με άμεση ανάκληση από τον Δημιουργό. Γράφτηκαν και άρθρα περί μεταστροφής του, μετάνοιάς του κτλ. Είδαμε και φωτογραφίες του από επισκέψεις σε Ορθόδοξα μοναστήρια. Μάλιστα σε ένα στην Άνδρο πήγαινε τακτικά. Ο «Νεκρός για τον κόσμο» τα έχει μαζέψει όλα αυτά εδώ.
Προσωπικά δεν ξέρω αν ο Τζιμάκος εκτός από πνευματικές ανησυχίες, που φαίνεται ότι είχε, είχε και μετάνοια, μεταστροφή κτλ. Αυτό το ξέρει ο Θεός. Και ο πνευματικός του, αν είχε. Εγώ εύχομαι να τα είχε, όχι μόνο επειδή ως χριστιανός οφείλω να το εύχομαι για κάθε άνθρωπο, αλλά επειδή τον διέκρινε μια ευαισθησία που με άγγιζε πολύ βαθιά. Μου άρεσε η αμεσότητά του, μου άρεσαν κάποια τραγούδια του, ιδιαίτερα κάποιοι στίχοι του, μου άρεσε η φωνή του, έβρισκα κάποιες κριτικές του πολύ σοβαρές και αμερόληπτες και ισορροπημένες – ειδικά αναφορικά με τις προδοσίες του Κ.Κ.Ε. Μου άρεσε που εντόπιζε προβλήματα εκεί που δεν τα έβλεπαν άλλοι – δείτε για παράδειγμα, το σχόλιό του για τη χρήση φούντας στην τελευταία του συνέντευξη εδώ.
Το Τζιμάκο τον εκτιμούσα, κι άκουγα τα τραγούδια του που μου άρεσαν και κάποιες ραδιοφωνικές εκπομπές του. Δεν πήγα ποτέ να τον δω σε ζωντανή εμφάνιση, με τη σκέψη ότι μπορεί να βλαστημήσει και να με ξενερώσει, όπως έκανε στο γνωστό τραγούδι με τις «Μουσικές Ταξιαρχίες»: «Κι εγώ σ’ αγαπώ… κτλ». Αλλά θα μου λείψει. Όπως είπε ένας χριστιανός φίλος: «Προσωπικά, νιώθω να μου λείπει ΚΑΘΕ άνθρωπος που φεύγει, έστω και αν δεν συμφωνούσα μαζί του, έστω και αν δεν γούσταρα τους τρόπους του. Δεν ξέρω αν μπορείτε να καταλάβετε πώς νιώθω όταν λέω: «μου λείπει». Σαν να έχει αφήσει πίσω του ένα «κενό» ο ΚΑΘΕ άνθρωπος που  φεύγει, ακόμα και άγνωστος αν είναι. Ειλικρινά ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ!»
Θα συναντηθούμε όμως… Υπάρχει ένα τραγούδι σε μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου, που το εκφράζει τέλεια αυτό. Η ειρωνεία στην περίπτωσή μας είναι, ότι αυτό το τραγούδι το τραγουδά ο Γιώργος Νταλάρας, η μεγάλη «συμπάθεια» του Τζίμη.
Ορίστε κι ένα απόσπασμα από εκπομπή, όπου ο Τζιμάκος αναφέρεται στη δήθεν Αριστερά.
Όπως βλέπω, τα επίμαχα αποσπάσματα τα είχε απομονώσει αρχικά κάποιος Χρυσαυγίτης, και όσον αφορά αυτή του τη δουλειά, του λέω μπράβο, ασχέτως για ποιο λόγο το έκανε… Πριν φανταστεί κανείς περαστικός που δεν με ξέρει, ότι έχω συμπάθεια στη Χρυσή Αυγή και γενικότερα στον εθνικοσοσιαλισμό, ας ρίξει μια ματιά εδώ. Και εδώ. Και εδώ.
Καλή ψυχή λοιπόν για τον Τζίμη, που βαπτίστηκε Δημήτριος, αδέλφια μου του έθνους που προσκυνά σώβρακα και φανέλες. Ο Κύριος ας τον ελεήσει κι ας παρηγορεί τους δικούς του, που δεν τον έχουν πια σωματικά κοντά τους. Κι εμείς ας σκεφτούμε ότι δεν είναι καθόλου απίθανο να φύγουμε από δω όπως ο Τζίμης, με ξαφνική ανάκληση. Τόσοι και τόσοι φεύγουν καθημερινά, τόσοι και τόσοι φύγανε στο πρωτοπόρο Ναγκασάκι. Οπότε ας λάβουμε τα μέτρα μας…